Шамар: в. тр. и прон. (или гутати, гутати; гутати; гутати -се-). Јести, јести халапљиво, халапљиво, много, ждерати.
Имали смо паклени оброк.
Ова реч вероватно потиче из ономатопеје баф што преводи шум усана или оток образа. Иста мимикрија се користи да означи презир од кога се презире, такође изведено из ономатопеје баф по провансалском увреда : ругати се.
Такође можемо претпоставити да је германски радикал баф (усна) је у пореклу два глагола то бафрер и то бафоуер, али зар сама не долази из дотичне ономатопеје?